Dbałość o zdrowie psychiczne

-

Ponieważ dzisiaj obchodzimy Dzień Zdrowia Psychicznego, to właśnie zdrowiem psychicznym chciałabym się zająć. Wprawdzie cały mój blog poświęcony jest tej sprawie, bo wszystko o czym piszę ma służyć dobrej formie psychicznej i temu, byśmy lepiej się czuli, zarówno ze sobą jak i z innymi ludźmi, ale nie zaszkodzi małe podsumowanie.

Zdążyłam się przekonać, że o zdrowie psychiczne, po to, by nadal było zdrowiem, należy zadbać i nie czekać na moment, w którym trzeba będzie się nim zająć w ramach interwencji. Choć często ten właśnie moment staje się punktem zwrotnym w trosce o psychikę.

Na początek sprawy oczywiste, ruch (choćby tylko ten akceptowalny), dieta (zdrowa, ale taka, która nie wyklucza przyjemności), odpoczynek (i nie mam na myśli tylko snu) oraz życiowa równowaga (na ile tylko to możliwe), wszystko to zwiększa naszą odporność psychiczną i poprawia nastrój, ale o tym dobrze wiemy, gorzej nam wychodzi stosowanie się do tych zasad.

A teraz prywatna lista najważniejszych codziennych sposobów, za pomocą których można dbać o swój dobry nastrój i kondycję psychiczną:

- ważne jest pozbycie się złudzeń o idealnym życiu, idealnej pracy, idealnej rodzinie i wszystkim co idealne, szukamy doskonałości, a ona nie istnieje, to co mamy często jest wystarczająco dobre,

- docenianie teraźniejszości, pisałam o tym, miejsce przeszłości jest właśnie w przeszłości, na przyszłość nie mamy wpływu, ale teraźniejszość jest tu i teraz, to nią powinniśmy się cieszyć i w miarę możliwości dbać o to, by była dobra,

- trzeba się starać nie utknąć w żalu i pretensjach, a także w przeszłości, bo to uniemożliwia pójście naprzód:

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/06/czy-mozna-zostawic-przeszosc-w.html

- codzienna uważność i praca nad tym, by nie skupiać się wyłącznie na negatywach, dobrą metodą na znalezienie pozytywnych aspektów codzienności jest krótka chwila przed snem, którą możemy poświęcić na to, by pomyśleć o trzech dobrych rzeczach, których doświadczyliśmy w ciągu dnia, choćby miały to być drobiazgi, ponieważ:

 

Światy

można być w kropli wody

światów odkrywcą

 

można

wędrując dookoła świata

przeoczyć wszystko

 

Józef Baran

 

Dlatego, gorąco zachęcam do praktykowania uważności, choćby tylko chwilami.

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/06/uwaznosc.html

- a jak już jesteśmy przy dobrych rzeczach, to wdzięczność, nie z przymusu, bo należy i trzeba, tylko faktyczna wdzięczność, którą czujemy, nie chciałbym byśmy ulegali presji, że musimy być wdzięczni za wszystko, ona nie może być sztuczna i wymuszona, jednak gdy się zastanowimy z pewnością znajdziemy powody do wdzięczności, każdy swoje (o wdzięczności będzie wkrótce),

- nadzieja, po to, by nie myśleć negatywnie o przyszłości, bo tak naprawdę zwykle nie wiemy co przyniesie, pamiętacie wpis na blogu Ale tego pani nie wie?

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/06/ale-tego-pani-nie-wie-czyli-dlaczego.html

- ważne też, by ograniczyć oczekiwania i niczego nie zakładać, a także nie martwić się na zapas, czyli Zobaczymy,

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/06/o-codziennych-lekach-i-zamartwianiu-sie.html

- zgoda na siebie i życzliwa akceptacja,

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/06/zgoda-na-siebie-i-poczucie-wasnej.html

- łagodność dla siebie i zmiana wewnętrznej narracji, na taką bardziej przyjazną i mniej oceniającą, a także poznanie siebie i swoich własnych potrzeb:

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/07/o-poznawaniu-siebie.html

- balans pomiędzy poszczególnymi sferami życia, między pracą i rodziną, aktywnością i odpoczynkiem….

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/08/rownowaga-i-cztery-nogi-stou.html

- danie sobie prawa do przeżywania emocji i nie poganiania ich, ani spychania lub też ignorowania,

- troska o siebie:

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/05/zaopiekuj-sie-soba.html

- akceptacja i umiejętność godzenia się z tym, czego nie możemy zmienić, akceptacja, że na coś nie mamy wpływu, wtedy zyskujemy energię i czas na zajęcie się tym, na co mamy wpływ:

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/08/jak-jest-o-akceptacji-zdarzen-i.html

- sztuka odpuszczania, sobie i innym, a także odpuszczania tego, czego na siebie brać nie musimy (o tym w jednym z następnych wpisów),

- unikanie brania na siebie emocji i humorów innych ludzi,

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/08/jak-nie-brac-na-siebie-emocji-innych.html

- zamiast przejmowania się tym co mówią ludzie, proponuję zrobić listę osób (choćby we własnych myślach), których opinia jest dla nas ważna i tylko tymi się przejmować (o tym niedługo), póki co można wrócić do tego wpisu:

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/08/co-ludzie-powiedza.html

- wypracowanie własnych sposobów na opanowanie stresu, moje tu:

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/08/zwyczajne-metody-na-opanowanie-stresu.html

- rozpoznawanie i szanowanie swoich potrzeb oraz bycie w zgodzie ze sobą,

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/07/zycie-w-zgodzie-ze-soba.html

- sprawdzanie czy można inaczej myśleć, robić lub reagować, to wymaga zatrzymania się, ale i to dobrze nam zrobi, pozwoli na przeżywanie życia bardziej świadomie,

- dbanie o siebie, bez oglądania się na innych, że to zrobią za nas, co oznacza wzięcie odpowiedzialności za swoje życie i wymaga również komunikowania swoich potrzeb (o odpowiedzialności za siebie też będzie),

- a jak jesteśmy przy komunikacji, nauczmy się prosić o pomoc, przekonamy się wtedy jak wielu życzliwych ludzi jest obok nas,

- starajmy się dbać o każdy dzień,

- a także o relacje z bliskimi i z tymi osobami, na których nam zależy,

- ograniczajmy natomiast kontakty z ludźmi, którzy nam szkodzą tu przydatna może się okazać umiejętność stawiania granic (o toksycznych osobach wkrótce),

- nie porównujmy się, w końcu jak przekonywała Ewa Woydyłło-Osiatyńska, banan nigdy nie będzie pomarańczą

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/05/banan-nigdy-nie-bedzie-pomarancza.html

- pamiętajmy o tym, że życie powinno być dobre, więc jeśli tylko zbacza z kursu, korygujmy je na tyle, na ile to możliwe:

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/05/kobieta-w-kryzysie.html

- i jeszcze życzliwość, szukajmy jej i praktykujmy (o tym także napiszę).

Z tej okazji życzę nam wszystkim zdrowia i to nie tylko psychicznego.

Dbajcie o siebie.


 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kobieta zawiedziona

-
Obraz
Droga Nieznajoma, jak to się stało, że pewnego dnia obudziłaś się i spostrzegłaś, że jesteś w zupełnie innym miejscu, niż zakładał plan na życie? Twoja sytuacja jest z tych nie do pozazdroszczenia, a Ty częściej smutna i przybita niż uśmiechnięta. Wszystko Cię przygnębia, świat od dawna nie ma barw, bo szarość oczywiście się nie liczy. I Ty Nieznajoma, której nikt nie zauważa albo gorzej, jest ktoś, kto od lat udowadnia Ci, jak mało znaczysz lub jak bardzo jesteś nie dość… A przecież kiedyś się kochaliście. Tylko czy to naprawdę była miłość? Ty Nieznajoma, która żyjesz nie swoim życiem.  Nie swoim, bo nikt nie pyta Cię o zdanie, a Ty już dawno straciłaś głos lub nigdy go nie miałaś. I jeszcze Ty, która właśnie opłakujesz stratę, bo on wybrał inną, na dłużej lub tylko na chwilę, a Ty czytasz właśnie, że zdradził, bo nie znalazł w domu tego, czego potrzebował, że to Twoja wina. Czujesz wstyd, dlatego nikomu nie powiedziałaś, więc i Tobie nikt nie powiedział, że zdradził, bo tak...
Read more »

Kobieca samotność

-
Obraz
Jest taka książka, do której bardzo lubię wracać. Napisała ją Ewa Woydyłło, nosi tytuł Sekrety kobiet . Dlaczego lubię do niej wracać? Bo rozumie mnie jak nikt inny. I jestem pewna, że każda z nas odnajdzie w niej siebie. Wspominam o niej, bo w rozdziale Być kobietą , Pani Ewa pisze o kobiecych łzach i samotności, nie tej oczywistej, ale tej odczuwanej pośród bliskich. Opis kobiecej samotności jest dla mnie bardzo przejmujący. Porusza mnie, bo jestem niemal pewna, że każda kobieta, na jakimś etapie życia doświadczyła tego rodzaju samotności. Pani Ewa pisze tak: Samotność. Kiedy cały świat wydaje się wirować w tańcu albo kręcić się jak przysłowiowa karuzela, a ty stoisz z boku i nikt cię nie dostrzega, jakby ciebie w ogóle nie było. Samotność najgorsza bywa wtedy, gdy coś boli, lecz nikogo to nie interesuje. (…) Samotność w oczekiwaniu dziecka, które przecież jest wasze, ale tak naprawdę staje się tylko twoje, bo partner uważa, że teraz to już nie jego sprawa. Samotność z tym dz...
Read more »

Wiek dojrzały?

-
Obraz
Całkiem niedawno miałam przyjemność zjeść kolację w towarzystwie mojej przyjaciółki J. Znamy się lat naście i zjadłyśmy razem niejedną kolację, a przy tym niejedną przysłowiową beczkę soli. J. jest starsza ode mnie zaledwie kilka lat i śmiało można powiedzieć, że to ta sama grupa wiekowa, 50 plus. Z niewielką różnicą, w moim przypadku ten plus za kilka miesięcy. Obie dostrzegamy zmiany, jakie dokonały się w nas lub w naszym życiu. Naturalnie nie są to zmiany nagłe, raczej proces, który wspólnie obserwujemy. Dostrzegłyśmy też problemy, które łączą wiele kobiet w tym wieku . W tym , czyli w jakim? Katarzyna Sobczuk w eseju Mała empiria określa go początkiem starości, ale też wiekiem środka, bo to etap, w którym dzieci (o ile je mamy) jeszcze nas potrzebują, a starzejący się rodzice zaczynają nas potrzebować coraz bardziej. I wiek, w którym denerwują nas i młodzi i starzy, co z przymrużeniem oka stwierdza autorka. Niektórzy nazywają go dojrzałym, ale jak wiadomo to tylko nazwa, bo ni...
Read more »

Co ze mną nie tak?

-
Obraz
Szczęście sprzyja lepszym, zwykł mawiać kolega mojego męża, a ja w myśli dodawałam, zwłaszcza tym, którzy pochodzą z rodziny dobrze wykształconych i dość zamożnych ludzi, a do tego odziedziczyli dom po babci. Nie brakuje niestety osób, które bezrefleksyjnie głoszą podobne banały. Na przykład taki Pan W. zrobił karierę i ma się całkiem nieźle, nie wszystko się udało, bo jest po rozwodzie, a jego była żona, nie wiedzieć czemu, oczekuje od niego zrozumienia sytuacji, w jakiej się znalazła. W czasie kiedy on realizował się zawodowo, ona pracowała i wychowała dwójkę wspólnych dzieci. Pan W. uważa, że jej sytuacja jest wyłącznie jej sprawą, bo podobnie jak on mogła robić karierę, przecież jej nie zabraniał. Nie wnikam w powody, dla których Pan W. nie ma ochoty zajmować się problemami byłej żony, bywa różnie i zdecydowanie brakuje mi wiedzy, ale samo podejście W. do problemu wiele o nim mówi. Dla porządku dodam, że sytuację opisałam na podstawie jego relacji, a nie opowieści „roszczeniowej”...
Read more »

Zmagam się...

-
Obraz
Rozczarowanie to dotknięcie prawdy, tak przynajmniej twierdzi Jacek Walkiewicz. I wygląda na to, że ma rację. To, co myślimy o życiu i o nas samych z pewnością nie jest obiektywne i często właśnie rozczarowanie sprawia, że zaczynamy się zastanawiać czy dotychczasowa wersja wciąż obowiązuje. Tak się złożyło, że ostatnio na własnej skórze doświadczam jak bolesny to proces, bo owo rozczarowanie ostatecznie musi prowadzić do akceptacji rzeczywistości. Zanim jednak do tego dojdzie, toczy się walka, w związku z którą zmagam się… Zmagam się z niezgodą na to, co życie przyniosło. Zmagam się z brakiem pomysłu, jak sobie w tej sytuacji poradzić. Zmagam się z nagłą zmianą planów. I zmagam się z kiepskim nastrojem i niewygodnymi emocjami. I choć wiem, że ostatecznie trzeba będzie zaakceptować rzeczywistość i prościej byłoby przestać walczyć z tym, co nieuchronne, to wiem także, że nie będzie łatwo. Przynajmniej nie w praktyce, bo teoria to co innego. Swoją drogą nieprawdopodobne jak ...
Read more »

Kłopoty

-
Obraz
Ostatnie lata obfitują w kłopoty, których nie da się zignorować, bo zmieniają mnie i moje życie. Są zaskakujące, przełomowe i z całą pewnością poważne. Niektóre uporczywie trwają od lat, ale przybierają na mocy, czego ostatecznie należało się spodziewać, choć nie było pewności, w jaki sposób się rozwiną, pewne natomiast było, że nie będzie dobrze. Stąd chyba wrażenie, że rozwiązuję wciąż te same problemy, tylko w nowej odsłonie. Kłopot w tym, że niektóre są nierozwiązywalne, wiszą nad głową, paradoksalnie powodując ból pleców, choć głowa też boli i nie tylko metaforycznie. Nie można przeczekać, wyleżeć, przemilczeć, jak w piosence Kasi Nosowskiej i Bartosza Króla, choć można próbować, a już koniecznie trzeba przepłakać i przejść. Kolejną grupę stanowią problemy wynikające z codzienności, które przybierają raczej formę komplikacji. Gdyby nie wspomniane dwie pierwsze kategorie, byłyby zaledwie uciążliwością, a tak często przytłaczają niewspółmiernie do okoliczności. Co nie stanowi nies...
Read more »

Życzliwość, a raczej jej brak

-
Obraz
Iwona Opiełka w książce Trener osobisty przytacza taką oto przypowieść: U bram danego miasta siedział starzec, zagadnął go przechodzący obok wędrowiec. - Przybywam z dalekiej krainy, powiedz mi człowieku, jakich ludzi tu znajdę? - A jaka jest Twoja kraina? Jacy ludzie w niej mieszkają? – zapytał starzec. - Niedobrzy, dlatego ją opuściłem. Pełno w nich złości i nienawiści, są nieprzyjaźni i zawistni. - Tu nie znajdziesz innych, będą tacy sami - odparł starzec. Kolejnego dnia inny wędrowiec zagadnął starca i zadał mu to samo pytanie. Starszy mężczyzna, podobnie jak poprzedniego dnia, odpowiedział tym samym pytaniem: - Jacy ludzie mieszkają w Twoim kraju? Tym razem padła zupełnie inna odpowiedź: - Dobrzy i mądrzy, ofiarni i życzliwi. - Takich ludzi znajdziesz także tu, zostań, by się przekonać. Nie chcę przez to powiedzieć, że tylko od naszej otwartości i postrzegania świata zależy jakich ludzi spotykamy na swojej drodze. To oczywiste, i takich i takich. Jednak nas...
Read more »