Okresowe przeglądy życia

Jakiś czas temu pisałam o funkcjonujących w przestrzeni publicznej zdaniach, z którymi się nie zgadzam. Niektóre wzbudzają we mnie agresję, na przykład, gdy słyszę, że mam być najlepszą wersją siebie, podnosi mi się ciśnienie, a jestem już w takim wieku, że to niezdrowo. Dlatego uważnie wsłuchuję się w zdania, które moje ciśnienie raczej normują. Wiem, że niemal wszystkie, wypowiadane bezrefleksyjnie mogą szkodzić, ale użyte umiejętnie faktycznie wspierają.

I tak bliskie jest mi zalecenie, by sobie nie dokładać, bo życie jest wystarczająco trudne. Trywialne? Na pewno, tylko dlaczego o tym nie pamiętamy? Za to dołożyć sobie potrafimy, prawda? Słowami, tym, co na siebie bierzemy, tym, co o sobie myślimy, tym, jak siebie i innych traktujemy. A życie nie tylko jest trudne ale też bardzo kruche. Dlatego:

Nie dokładaj sobie, w życiu i bez tego nie jest łatwo.

Robisz tyle co wczoraj, to się cofasz. W moim odczuciu, zdanie szkodnik. Bo może ktoś, tak dobrze rozeznał się w swoich potrzebach, że woli "się rozwijać" co drugi dzień, albo potrzebuje przerwy, bo chce się nacieszyć tym, co już osiągnął lub zwyczajnie jest zmęczony. Ewentualnie, jak w piosence Anny Marii Jopek potrzebuje wysiąść, bo tempo mu nie odpowiada, nie nadąża, albo ma dość:

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, ja wysiadam

Na pierwszej stacji, teraz, tu!

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, bo wysiadam

Przez życie nie chcę gnać bez tchu

Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę

Gubię wątek i dni

A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej!

A życie przecież po to jest, żeby pożyć

By spytać siebie „mieć czy być”?

Bo życie przecież po to jest, żeby pożyć

Nim w kołowrotku pęknie nić (…)

 

Dlatego, ja wolę pytać siebie, czego dzisiaj potrzebuję?

A czego Wy dzisiaj potrzebujecie?

I zupełnie nowe w moim życiu zdanie: wybierz swój ból, nie traktujcie go do końca serio. Zacytował je Rafał Albiński, w rozmowie z Dariuszem Bugalskim. Te słowa powinny zastąpić inne szkodliwe zdanie, możesz wszystko. Otóż nie, ja nie mogę wszystkiego i Wy też nie, a przekonywanie, że jest inaczej, nikomu nie służy, bo:

Chociaż krowie dasz kakao, nie wydoisz czekolady.

Stanisław Jerzy Lec

Nie możesz wszystkiego, musisz wybrać, a powyższe zdanie jest bardziej dosadną wersją, ponieważ, skoro nie możemy wszystkiego, to musimy coś wybrać, zwykle kosztem czego innego. A każdy wybór ma swoje konsekwencje i cenę.

Nie chcę Was nastrajać negatywnie, raczej realistycznie, trudności, kłopoty czy frustracja, na szczęście, są taką samą, nieodłączną częścią życia jak śmiech, radość czy miłość.

Pan Rafał zachęca do zadania sobie jeszcze innego pytania, po co jest to życie? Tu odpowiedzi będą różne, bo to bardzo indywidualna sprawa, a odpowiedź niełatwa i chyba zależna od momentu, w którym aktualnie się znajdujemy.

Tak czy inaczej, warto siebie pytać, po co mi to życie?

W końcu skupiła się na tym, co obiecała sobie u Carrie-Louise – że spróbuje odważyć się, by przejąć więcej kontroli, i wtedy może, ale tylko może, uda jej się zostać bohaterką własnego życia.

Sally Page, Powierniczka opowieści

A jak już się uda, to co myśleć, by nie żałować swoich wyborów? Odpowiedź podsunęła mi siostra Małgorzata Borkowska:

Idzie pani do restauracji, bierze pani kartę, wybiera coś z menu i przynoszą to pani – no to zjada pani ze smakiem, skoro to pani wybrała, ale nie siedzi pani nad talerzem, który stygnie, i nie myśli o tym wszystkim, czego nie wybrała.

Śluby (nie)Posłuszeństwa Justyna Dżbik-Kluge

Zatem skupmy się na smaku. Pomocna będzie moja ulubiona uważność:

https://annakobietazwyczajna.blogspot.com/2023/06/uwaznosc.html 

I już ostatnie zalecenie Rafała Albińskiego, regularnie należy dokonywać przeglądów życia, bo inaczej możemy wygrać nie swój wyścig. A czy na taki nie szkoda życia?

Gdy myślę o przeglądach i codziennych wyborach nasuwa mi się kolejne ważne zdanie: ustalaj priorytety, nie tylko, jak jest trudno, na co dzień. I nie tylko w teorii. To, co mówimy, powinno być spójne z tym co robimy.

Na koniec piękne zdanie dla dojrzałych kobiet, a jeśli jeszcze nie osiągnęłyście dojrzałego wieku, odłóżcie je na tył głowy i odkurzcie, gdy dopadnie Was lęk spowodowany upływem czasu. Autorką jest znakomita aktorka, Laura Dern:

Młodość jest piękna, ale dojrzałość ciekawsza.

I z tym przesłaniem Was dzisiaj zostawiam.


 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Mam dość, czyli trochę o trzaskaniu drzwiami

Mija rok...

Wieczorny foch, czyli trochę o tym, co pod spodem

Co nas gubi?