Trochę dobre, trochę złe
Na tym etapie nie musisz myśleć pozytywnie. Po prostu myśl o tym w ten sposób, że nie wiesz jak będzie, ale nie zakładaj, że będzie źle. Daj sobie czas, dzisiaj źle się czujesz, jest jakiś powód, ale już się tym zajęłaś. Opiekuj się sobą i nie walcz ze smutkiem, tylko go nazywaj. Mów do siebie: to moje odczucia, jest mi źle, czuję smutek, dlatego nie mogę myśleć konstruktywnie, to sytuacja przejściowa, trzeba dać sobie czas. I nie walcz ze sobą, ani z tym że nie masz na nic siły, rób co musisz, porozmawiaj z bliskimi, powiedz im, że źle się czujesz, że się tym zajęłaś, ale potrzeba czasu. Walka ze sobą rodzi poczucie winy, ono nie jest Ci do niczego potrzebne. Staram się dodać Ci nieco otuchy, bo potrzebujesz dobra wokół siebie. Masz dzieci, dla nich warto, one potrzebują zdrowej silnej mamy, ponieważ się leczysz, tak będzie. Ten czas też im coś pokazuje. Nie wiem, w jakim są wieku, ale jeśli na tyle duże, żeby rozumiały co się z Tobą dzieje, to otrzymają cenną lekcję, że nawet, wted...